Gözlerin rûhumda efkârlı beste,
Hicrânın sedâsı, sensizken zaman...
Gözlerin aldığım gamlı nefeste
Hasretimle arza çöken âsuman!
Endâmınla vuslat, hayâle esir;
Nazar ettiğim her yerde gözlerin.
İlaçlar yarama etmiyor tesir,
Yegâne şifadır derde gözlerin.
Gözlerin aklımı savuran rüzgâr,
Titreyen dallarda eylül misâli.
Gözlerin mâziden bana yadigâr,
Hazanda nâzenin bir gül misâli.
Ayrılık mührünü vurup idâma,
Fermânımı yazan kader gözlerin.
Karanlık çökünce akşam odama,
Tarifi imkânsız keder gözlerin!
Gözlerin güneşi üşüten mevsim,
Yürüdüğüm sevdâ yollarında kış...
Gözlerin gönlüme çizdiğin resim,
Gülbaz’ı divâne eden bir bakış...
(12 Nisan, 2008)
Uğur BenekKayıt Tarihi : 12.4.2008 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda", yeni dilde adına "Melankoli" denilen ok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "Kara sevda" diye tesmiye edilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Ben şiiri çok beğendim.
Gerçekten hiçbir hata, hiçbir kusur bulamayacağımız, oldukça güzel ve güzelden de öte mükemmel yazılmış bir şiir.
Bence “ozanca” bir tavırdan çok, “şairane” bir tavırla yazılmış.
Takdire şayan.
Öncelikle şairini kutluyor ve şiiri, günü şiiri olmayı layıkıyla hak etmiş diyorum.
Bu vesile ile Seçici Kurula da içtenlikle teşekkürler.
*
Gözlerini göremediği, gözlerinden ayrı kaldığı zamanlarında, ruhunda efkârlı bir besteye, bir ayrılık nağmesine dönüşüyor gözlerin. Şair, adeta gönül sevdasının sesini, sıcaklığın ve aşkın penceresinde duyuyor ve dinliyor. Hicrandan dolayı her ne kadar efkârlı olsa da bestesi. Sevdayla efkâr o kadar yakışıyor ki birbirlerine… Efkârın, kederin, sitemin, hasretin olmadığı yerde sevda nağmeleri de olmaz...
Öyle bir hasretin gamıyla dağılmakta ki, her nefes alışında, gök kubbe gibi gözleri yeryüzüne çökmekte. İnmekte demiyor şair, çökmekte diyerek gözlerinde yaşadığını, gözlerinde hayat bulduğunu; ayrı kaldığı zamanlar -ihtimal ki sevgilin gözleri de renkli- göğün tepesine çöktüğünü ifade ediyorlar. Yani dünya başına yıkılıyor.
Gök yerle birleşirse kıyamet koptu demektir.
Ayrılık da şaire kendi kıyametini yaşatıyor.
*
Her bir dörtlükte böylesi çok güzel anlam derinlikleri var. Gerçekten anlamca incelenmeye, anlatılmaya, tahlil edilmeye değecek bir şiir.
Kapıyı açmakla yetineceğim, bu günlük.
Tebrik ve takdirlerimle.
Hikmet Çiftçi
18 Temmuz 2013
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
Yürüdüğüm sevdâ yollarında kış...
Gözlerin gönlüme çizdiğin resim,
Gülbaz’ı divâne eden bir bakış...
bu dörtlük mükemmel ! emeğine yüreğine sağlık..
TÜM YORUMLAR (54)