Ah elmacık kemikleri çıkık kadın
Bir bilsen çillerini ne çok sevdiğimi,
Dokununca ellerine sen farketmeden
İçimin nasıl titrediğini...
Belki dokunamayacağım dudaklarımla avuçlarına
Saçlarında dolanmayacak
Dudaklarımın acemi titrekliği.
Ben yinede
Gözlerimle yüreğine değeceğim hergün
Bir öpümmlük olan O bir ömürlük mesafede
Yanıbaşında...
Yüreğimden içeri süzülsün diye dualar ettiğim o bakışlarınla
İzlerken sen güneşin batışını usul usul
Ben daha yeni doğacağım
Sensiz ve sessiz bir dünyaya.
Batacak ne bir dağ ardı olacak
Nede bir deniz bitimi.
Uzak olacak gözlerin bana
Hep O bir öpümlük mesafede
Baktıkça her defasında gözlerine
Yeniden doğacağım hüzün deryasına
Batacak bir yerim olmayacak.
Hep doğacağım ve çoğalacağım
Gözlerinde.
Hergün doğan
Ve asla batmayan
Bakışlarını bekleyen kızıl bir güneş gibi.
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yanı başında...'
uzun zaman olmuş gerçekten de samimi, sıcak, ve içten
tıpkı bir kardeş yüreğe dokunur gibi bir şiire uğramayalı.
öyle ki şifremi, sitedeki kendi varlığımı unutmuşum,
demem o ki insan unutuyor sevgili dostum
doğduğu evi, büyüdüğü sokakları, ağaç kovuklarını, kavgalarını, yenilgilerini, intikamlarını, hayallerini, geleceğe dair umutlarını bile unutuyor insan ama 'GÖZLERIN' diyorsun ya sevgili dostum
işte o
o unutulmuyor.
karde-şin
TÜM YORUMLAR (1)