Gözlerin Şiiri - Müslüm Danaoğlu

-Hayata yamalı şairler gezinir köşelerde
ağlamaklı bir iç çekiş
geri kalan resimlerde-

paslı yalnızlık
muşambalı ağıtlar ertesinde
ve ellerin
bir burgu daha atarken yüreğime
geceye tünemiş
kül rengi bir hüzün(dür) her kelime
gözlerin: en uzun yolculuğum

ve batarken güneş gündüzün bağrına
koparılırken takvim yaprakları
zamana isyan
ama hep cebimde
eski bir şarkıdır: aşk.
yüzün: her gece konuğum

daha çocuklar var doğmamış
daha ağlayan yanlarımız var gülücükler ardında
kendi yaşımda değilim
bedenim yenildi zamana
yüzümde
yatağı belli nehirlerin
dedim ya
yüzündeyim
hiç bitmez gözlerin...