Gözlerin Şiiri - Fatih Keşkekçi

Kum doldurur rüzgar kulaklarıma
Sağır eden yumuşaklıkta bir güldür gözlerin.
Karşılar ayı, güneşi savarken
Filizlendirir yakamozu saçlarımda
Bir kayıp sestir gözlerin.
Gözlerin intihar kahvesi
Daralırken boynumdaki ilmek
Büyür alnımın çatında gözlerim
Adamotları biterken paçamda
Karışır dalgalara gözlerin.
Gözlerin umut taciri,
Simsarı serden geçişlerin
Gözlerin bir uçurum
Atlayıp da dibine eremediğim
Gözlerin sel
Damarlarımdan boşalan çıplak tenime.
Ve bir sandal sekiz kürekli
Uçsuz bucaksız Sina Çölü’nde.
Her dirilişinde bir başka acıyla
Bir davettir hiç tatmadığım seslere.
Uçurumun kıyısında üçlü çatak;
Hazerfan, Nesimi
Gözlerin aşık Mahsuni…
Gözlerin göz, her insanın ki gibi
Gözlerim mat ve ayarsız
Bozuk belki de
Bütün aşıkların ki gibi…