Gözlerin Şiiri - Hüseyin Rüzgar

Gözlerin hüzün kokardı,
Işıklı soğuk gecelerin,
Sıcak gülümseyişiydin...
Hiç bilmediğim kentlerin,
Hiç hissetmediğim iklimleriydin,
Varlığın sıcak,
Yokluğun çekilmezdi,
Çatlayası inatçı yüreğin,
O hepsinden beterdi...

Gözlerin deniz kokardı,
Kurumuş yosunların,
Sahile vuran son nefesleriydin...
Hep korktuğum,
Hep bildiğim o tanıdık dalgaların,
Bazen sakin,
Çoğu zaman hırçın vuruşlarıydın kayalara,
Ve kayalar gibiydi yüreğin,
Mağrur ama kırılgan...

Gözlerin umut kokardı,
Bazen...
Çaresizliğin çığ misali,
Çarelerimin tükendiği,
Sonsuzluğumun ortasında,
Çırpınışlarımın son sesiydin...
Hiç duymadığım,
Hiç yaşamadığım lanet olası bir yokluğun vardı,
Olmamalıydı...

Gözlerin yalnızlık kokardı,
Bir elma
..........
..........