Hergece ağlamayı öğrendim ben gözlerinde,
Seni görürdüm hep,
Kalbimdeki yangının sönmüş közlerinde.
Bilmezdim ki ben;
dünyada bukadar güzel gözler oldugunu.
Şu karanlık dünyamın,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
gönül kimi severse, güzel odur...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta