Nazına kapılıp sana vurgunum
Gönlümü ateşler çıra gözlerin
Peşinden koşmuşum öyle yorgunum
Kıvılcımı çaktı çıra gözlerin
Uzanıp sonsuza koştu duygular
Sınır çizilmiyor başta kaygılar
Rüyaya hasretim yitti uykular
Benziyor sönmeyen kora gözlerin
İçimde volkan var sönüp yorulmaz
Yanık kalp bıraktın küsüp darılmaz
Külü kül eyledin kalbim sarılmaz
Gönlümün üstüne yara gözlerin
Akşamdan ruhuma kasvetler çöktü
Geçmişe uzandı derdimi söktü
Islandı kirpiğim gözyaşı döktü
Çemberine çeker vira gözlerin
Ak beyaz düşlerim kurmadan söner
Gerçeğim hayalim hep sana döner
Şavkım bir tek sendin olmadın fener
Ömrümü kararttı kara gözlerin
Kayıt Tarihi : 1.10.2007 01:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muallim Ayhan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/01/gozlerin-472.jpg)
kutlarım
güzel dörtlükler ve güzel yazımlı hece şiiri...tebrikler...
TÜM YORUMLAR (20)