Gözlerin Şiiri - Neslihan Ertem

Bu gün senin gözlerinden baktım dünyaya
Nasılda renkli
Alabildiğine canlıydı her şey
Bir kır çiçeğine uzandı elim
Ne olur bana kıyma dercesine
Gözyaşı döktüğünü gördüm
Kıyamadım
Yalınayak gezerken uçsuz bucaksız kırlarda
Yeşilin binlerce tonunu gördüm
Bir kuş kondu masama
Gözlerinde özgürlüğümün resmini gördüm
Yeni doğmuş bir tay koşuyordu oradan oraya
Benimde ondan farkımın olmadığını gördüm
Annesinin memesinde
Şefkatinin kokusunu gördüm
Top satan çocukların
Geleceğe karamsar ama
Bir o kadar umutla baktıklarını gördüm
Orta şekerli bol köpüklü kahvemden bir yudum aldım
Ve her zamankinden daha lezzetli olduğunu gördüm
Ya Dumaları tüterek masamıza gelen semavere ne demeli
İçtikçe bereketlendiğini masamda misafir oluşunu gördüm
Minik bir çam ağacı vardı yanıbaşımızda
Bizi merakla dinlediğini gördüm
Muzipçe eğilip iğneli dudaklarından öptüm
Ve tadında dosta hasreti gördüm
Bir kırlangıç kümesi geçti üzerimizden
Ulaşamadığımız dalların
Çiçeklerini yağdırdılar üzerimize

Şimdiye dek koklamadığım kadar
Baygın olduklarını gördüm
Ayrılmadan son bir kez daha baktım gözlerinle
Ve her şeyin böylesine görülmeye ve
Yaşanmaya değer olduklarını gördüm..
Baktığım her yerde senin gözlerini bıraktım