Mutluluk damlasın yanaklarından,
Akmasın gözyaşın, gülsün gözlerin.
Çıksın gönüllerin konaklarından,
Her gece düşüme gelsin gözlerin.
Yaşadığın yıllar yormasın seni,
Çileler arayıp sormasın seni,
Kıskanırım, eller sarmasın seni.
Ruhumun içine dolsun gözlerin.
Aşıkmıyım, tutkunmuyum, delimi?
Ben uzattım, sen tutmadın elimi.
Çevir de başını, bir gör halimi,
Derdimin dermanı olsun gözlerin.
Yıllar, saçlarıma kar olur konar,
Geceler, içimde kor olur yanar.
Seni düşündükçe yüreğim kanar,
Lûtfetsin yaramı silsin gözlerin.
25 EYLÜL 1996/Elbistan
Ahmet KurnazKayıt Tarihi : 23.7.2002 19:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Kurnaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/07/23/gozlerin-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!