Yaklaştıkça kaybolan bir seraptı gözlerin.
Kâh bir saray gibiydi, kâh haraptı gözlerin.
Sevda değildi belki aşk da değildi ama,
Bakınca sarhoş eden bir şaraptı gözlerin.
Bazen bir siyah güneş, aydınlatan ruhumu,
Cana can katışıyla bilmem, hava mı, su mu;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Kalem âcizdir bazı güzelliklerin medhinden yana... Onlardan biri bence. Kaleminize ve yüreğinize sağlık Yüksel Bey
Gözler alıp götürür insanı. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta