Gözlerin Şiiri - Yüksel Çabaz

Yaklaştıkça kaybolan bir seraptı gözlerin.
Kâh bir saray gibiydi, kâh haraptı gözlerin.
Sevda değildi belki aşk da değildi ama,
Bakınca sarhoş eden bir şaraptı gözlerin.

Bazen bir siyah güneş, aydınlatan ruhumu,
Cana can katışıyla bilmem, hava mı, su mu;
Her gece hayaliyle doldururken uykumu,
Bitmesin istediğim bir rüyaydı gözlerin.

Ne vakit hatırlasam içim titrer derinden,
Kanayacak sanırım kalbim bin bir yerinden
Yıllar geçmiş olsa da bu aşkın üzerinden,
Sevdâmı diri tutan bir hülyaydı gözlerin.