...Gözlerin Şiiri - Gül Doğan

ayrılık kokulu akşamlarda
güneş daha hüzünlü veda ediyor
akşamlar daha çabuk oluyor sanki
her aşk sayısı kadar yıldız varmış
yıldızlar düştü mü hiç üstüne?
hiç dilek yağmurunda ıslandın mı?
aşk koktu mu bedenin?
savaş meydanından çıkmış gibi
yaralı yüreğim..
İstanbul kokulu akşamlarda
denizin kıyıya vuran her dalgasında
aşk'a tebessüm ediyorum
yokluğun perdesini sıyırıp
açmışım gönül dünyamın penceresini
buğulu camından yedi tepeyi seyrediyorum
kahpe bir şehrin ihaneti saklı sanki her yerde
visalimi saklıyorum kuytu da bir yerde
kara bir tren düdük çalıyor
acısı kulaklarımda yankılanıyor
peronda ayrılık havası var..
birileri hep el sallıyor
sanki hiç gelmicekmiş gibi giden?
gel demek için başka türlü davranmalı
hoşça kal...
hoşçakal..
bunları silmeli diller önce
seni unutmayacağım demek yerine
seni daima hatırlayacağım demeli..
büyüdüğünü sandığım kalbim
aşkın acısıyla yaşlandı birden
gözlerinin uğruna ölmeyi dilemişken
gözlerinde gördüm yalanı riyayı
gözlerin için yazmıştım dağlara hasretini
gözlerin için bulutlara ağlayın yerime demiştim
rüzgarlara fısıldamıştım sevgimi
terk edip gittin ama
o yağmurlar altında..
bir gül için bin dikene razıyken,
bir avuç toprakmış payıma düşen
sessiz bir yalnızlıkmış beni bekleyen