Gözlerin.. -4- Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Gördüm hikmetini farkettim şimdi,
Aşka düşmek için yemdi gözlerin;
Anlamadım acep bakansa kimdi?
Bedenden ruhumu emdi gözlerin..

Hayatın mânâsı gönle akarken,
Her bir sır katresi sîne yakarken,
Aynasın kendime senle bakarken,
Dünya içinde â-lemdi gözlerin..

Etrafa gülücük saçar dururdu,
Herkese tevâzu, bana gururdu,
Muhtâcım diye mi, niye vururdu?
Zirâ baktığında kemdi gözlerin..

Seni gördüğüm ân bildim milâttı,
Benliğin dediği tek şey imdâttı,
Nasıl da devâsa, büyük cihâttı?
Nefsi dizginleyen gemdi gözlerin..

Bilmem ki olur mu acaba hayrı?
Gözlerim görmüyor başkayı gayrı,
Sanki o da yârdan ben gibi ayrı,
Gece gündüz nice nemdi gözlerin..

Nedense ansıttın yüce O yârı?
Nazârı hikmetti gönlümün kârı,
Nereden aldıysa böylesi nârı?
Aşkı ateşleyen şemdi gözlerin..

Adem hasret yaşar senin bakışa,
Bil ki ömrü döndü hep karakışa,
Kurbân olam onda bütün nakışa,
Elest Meclisi'nden demdi gözlerin...