Dağ üstünde akan kızgın kor gibi,
Yakar ta yüreğimi yar gözlerin.
Sevgiyle kurulmuş dünyanın dibi,
Cihanı eyler bana dar gözlerin.
Kırılsın kalemim bak bana bir kez,
Yarına deme vallahi ölüm tez,
Bak gözüme aşkın manasını sez,
Ben gibi çok aşığa ar gözlerin.
Yaşadım gözünde dört mevsim birden,
Ya çöle gittim ya geçtim nehirden,
Anladım bunun nedeni sihirden,
Yangınımın sebebi nar gözlerin.
Çıkmaz aklımdan yoldaşım geceye,
Nakış nakış ördüm on bir heceye,
Alayım bu aşkı sordum neceye,
Cana bedelmiş ama kar gözlerin.
Çıkamadım sinemde yokuş oldu,
Cihanın her yanında gözler boldu,
Metin’im sen âşık olmazdın noldu,
Evlilik için son karar gözlerin.
Kayıt Tarihi : 4.3.2007 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Toz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/04/gozlerin-399.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)