Gözlerin
Bir kahve renkti senin gözlerin sessiz ama derindendi,
sıradan masum bakmayınca fark edilmeyen bakınca kopamayan çift göz.
Dokunsan ağlayacak gibi görünen...Ama ağlamamak için gözlerini kapatan..
Belli ki çok yormuş tu yollar, yıllar, insanlar, seni konuşmayan sessiz kalan gözlerini
Tamam hiç konuşma..
Uzundu, çok uzundu, senin gözlerine giden yolları içine girdimi, ne başı bulunan, ne sonuna gidilebilen.
Ağlayınca yürekten ağlayan, gülünce ta yürek den gülen
Sanki; fark edilmeyen bir çift gözdü sendeki bakmayınca fark edilemeyen, bakınca kapamayan
Gözlerindi, sadece gizli namahrem halini anlatan
Biliyordum, hiç konuşmuyordun ama sessizce anlatıyordun her şeyi
Yeter susma haykır etrafına bağır, çağır ama konuş
Kır gözlerindeki yalnızlığı..
Bir çift gözdü sendeki yalnızlığı anlatan..
Mutlu KılıçKayıt Tarihi : 17.2.2007 14:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mutlu Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/17/gozlerin-393.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!