Gözlerin Şiiri - Candan Sevinç

Gözlerin bir sırdır aslında
Yakama taktığım bir düştür
Ellerimden uçuşan kelebekler gibi
Özgürlüğe koşan
Gözlerin bir damladır
Yağmurdan geride kalan
Bir yaralı martıdır
Sabahları kapıma koşan
Bir çığlık olur yeri geldiğinde
Bazen acıya verir kendini
Bazen güller misali açar
Gülücüklere boğar bütün kenti
Sakin bir denizdir gözlerin
Fırtınaları sindirmiş
Kulaç attıkça bulunan sevdadır
Yanıbaşında sevgilinin düşleri
Kor olur düşer dağlardan
İnişlerde sarar kolları
Ilık bir sonbahar sabahı
Yumuşacık bir rüzgarla vuran
Gözlerin ince belli bir bardak
İçimine doyum olmayan
Sarıldıkça beline
Tutkulara yer açan
Bazen kabarıp gelen bir dalga
Yeri yerden oynatan
Uslanmamış bir çocuk
Elinde topla dolaşan
Kaçak bir kız
Bir buz
Bir güneş
Ve dahası
Yakınımda inleyen papatya
Gözlerin bir sırdır aslında
Okundukça sürükleyen
Yazdıkça büyüyen
Ve dahası
Bana bir ömür veren.