Gözlerin Şiiri - Mehmet Postallı

Yüzünü çevirip her bakışında;
İçime bir alev salar gözlerin.
Bir çift yay gerilmiş durur karşımda;
Ok vurur kalbime dalar gözlerin.

Pencereme bir nur gibi doğarsın
Bir başak misali boynun eğersin
İlkbahar yağmuru olur yağarsın
Susayan gönlümü sular gözlerin

Gözlerim, gözkapağından yakınır
Kirpiklerin birbirinden sakınır
Duyguların satır satır okunur
Dert koymaz bedende siler gözlerin

Kaş, göz edip, körük çekme yangına
Bilirim, güzeller düşmez dengine
Aslında yakındır kahverengine
Birazda yeşile çalar gözlerin

Boydan boya bürünürsün şallara
Keklik dağ kuşudur inmez göllere
Öyle dalgın dalgın bakma yollara
Kem gözler dokunur, solar gözlerin

En güzel nimetler yeşermiş canda
Acep bir benzerin var mı cihanda?
Ayrılığın vakti geldiği anda;
Yüzün hüzünlenir, dolar gözlerin

Saçlarını örtmüş kırmızı bir tül
Seni böyle görse kıskanırdı gül
Tutuldu bir kere neylesin gönül
Beni, sana mecbur kılar gözlerin.

Toprağa Bir Can Düştü isimli kitabımdan alınmıştır ve bu kitap Gündüz Yayınevi tarafından çıkartılmıştır.

www.gunduzkitabevi.com.tr