Ne zaman kalemi alsan eline ,
Mutluluk yazardın, güler sözlerin.
Küstü mü ilhamın, n’oldu diline?
Niye boşa bakar, dalar gözlerin?
Dilin her türküyü, ağıda demler,
Hıçkırır yüreğin, kağıda damlar,
Hani ağlamazdı, erkek adamlar,
Seli niye içe, salar gözlerin?
Gülmeye küsmüşsün, gönlün dağlarsın,
Kıyamet mi koptu, kara bağlarsın?
Sen böyle değildin, neden ağlarsın?
Sahrayı çölleri, sular gözlerin.
Dostların sorunca, keyfi halini,
"Eyvallah" diyorsun, tutup dilini,
Geri mi istedi yâr mendilini?
Yaşını yenine, siler gözlerin.
Derin of çekersin, kim yordu seni?
Sol kanadın kırık, kim vurdu seni?
Haydi de bakalım, kim kırdı seni?
Söylersen adını, güler gözlerin.
Boşver Figani’yi deşme be usta,
Aşikar eyleme, sırrımı dosta,
Del olmuş sayıver, Mecnuni hasta,
Leyla’dandır dersem, dolar gözlerin.
Erdem GÜMÜŞ ( Kul Figani )
16 01.2017
İZMİR
Kayıt Tarihi : 14.1.2018 22:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!