Gözlerin... Şiiri - Murat Ülkü

Gözlerin bir asır umudu vadetmişti başta,
Yüreğimde yanan közü görmez mi bu yasta?
Yazdığım destanın sonu yok, bitmez ki bu yolda,
Aşkımızın son durağı neresidir, belli değil.
​
​Kaderin ağında düğümlenip kaldı bu sevda,
Hangi liman bize sığınak, huzur olur bu rüyada?
Sessizliğin çığlığıdır şimdi her gelen nidâ,
Döner mi o günler, biter mi bu hasret, belli değil.
​
​Bakışından okunan o derin gizemi çözsem,
Gönlümün baharında açan gülleri sana dizsem.
Şimdi tek tek hasretinle geçen her günü sorsam,
Bu canım sensizliğe dayanır mı, belli değil.
​
​Bir akşamüstüydü, usulca vucumu tuttu elin,
Unutuldu o an o geleceğe dair edilen yemin.
O büyülü anın sırrı kaldı içimde, çok derin,
Geriye kalan bu izin adı ne olur, belli değil.
​
​Şimdi bir rüzgâr esse de savrulsa ruhumun külleri,
Bu yorgun kalple anlatılır mı aşkın dilsiz hâlleri?
Tükendi bu yollar, yıprandı artık bekleyişin sırları,
Bu hicranın dermanı bulunur mu, belli değil.
​
​Sana yazdığım her dizede bin ah gizledim sanki,
Her bir kelimede seni yeniden keşfettim sanki,
Zor aştım gönül denen bu hanenin duvarlarını,
Bu içten fısıltım sana ulaşır mı, belli değil.
​Q
​Göğümüz aydınlık mı, yoksa hep mi bir gölge düşer?
Yanımda duran o el, sahiden benim için mi güler?
Kalbimdeki o buruk ritim, sonsuza dek böyle mi sürer?
Yarın doğacak güneşin rengi ne olur, belli değil.
​
​Bu yorgun hikâye biter mi artık, yoksa yeniden başlar mı?
Vicdanıma sorsam cevabı, gerçeği fısıldar mı?
Yıllar geçer de bu derbeder ruhum nihayet huzura erer mi?
Benim seni ne zaman unutacağım, belli değil.
​
​Var mı yok mu senden kalan gerçeğin yansıması,
Yoksa her şey bir hayal mi, yokluğun mu yoksa sancısı?
Aynalarda gördüğüm yüzün bir başka kimlik kavgası,
Bu garip gidişin dönüşü olur mu, belli değil.
​Q
​Şimdi susuyorum; sesimde ne fırtına var, ne de sükûn,
Bir cevap bekliyor kalbim, bitiyor ömür her gün.
Son nefeste bile bu gizem çözülür mü diye umudum,
Bu son vedadan sonra ne olacak, belli değil.