Daha kaç gecenin sabahina sensiz açarım bu yorgun gözleri,
Ve daha kaç günü gece olsada kapasam gözleri dercesine harap ederim bilmem,
Sensizliklerimle avundukca,
Hasretinle dokuldugum uçurumları bir bir bilirim,
Ama şunu iyi biliyorum ne ben eski ben olacağım,
Ne de ben sana her baktığımda o eski seni bulabilecegim,
Ozlemlerim hep geçmişe dönüş bileti ariyacak,gozlerim dolu dolu
Kalbim mapus yemiş,ciğerlerim çürümüş,beynim kendini iflah etmis,
Bir doğal afet gibi her anim
Hayat ne garip degilmi sevgilim,
Dün uğra ölüm gelse baş konugum edip
içeri alırdım,
Bugün nefesinden bir haber bile yok,
Aciyorum hep kendime,
Aciyorum helal olsun sana bununda üstesinden gelirsin diye kendimi avutmaktan bıktım,yoruldum artık,
Dürüstlüğüm varlığının temelini kurmuştu demirsiz evlere,
Bu kader değil,
Ablukaya alınmış bir cinayet gibi,
Adil olmayan bir hayatta adalet bekliyorum,
Yiprandiktan sonra,
Mutlugu ben nereye sigdirayim,
Varlığında yokluğu yasayacaksam
Ruhun arşa çıksa ne fayda,
Sonra dönüyorum maziye sevdam sana sırat köprüsüydu sen cenenetime kendini laik görmedin hiç bir zaman,
Şimdi hangi sehirdesin,hangi sokakta yuruyirsun,hangi evdesin,hangi odada uyuyorsun,iyimisin biliyirmusun artık bunları bile umursamıyorum,
Cunki ben seni oluruna bıraktım,
Seni beni bıraktığın yerden,
Mehmet bildir
25.01.2025
Kayıt Tarihi : 25.1.2025 19:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!