Gözlerin Şiiri - Selam Kurt

Zamanın nakış ipliğinde örülüyor kalbim
Aşk, benim kaburgamda yaratılıyor
Elmalar, önce benim kirpiklerimde yetişiyor
İlk ben kandırılıyorum
Cennet, beni kovuyor
Balık, beni yutuyor
Tufan, bana kopuyor
Deniz, benimle bölünüyor

Süleyman, tahtını benim sırtımda kuruyor
Mısır kuyuları, benim ayağımdan kayıyor Ebreheler, benim gövdeme yürüyor
Ay, benim göğsümde ikiye yarılıyor
Savaşlar, benim parmak uçlarımda çıkıyor
Soylu atlar, benim omuzlarımda koşuyor
Bütün masallar, önce beni öldürüyor
Turnalar, benim avucuma gömülüyor

Bütün duraklar, benim dilime oyuluyor
Bütün eşkiyalar, benim yolumu kesiyor
Ve bunca bana rağmen
Gözlerin beni çağırıyor...

Selam KURT