Gözlerin Şiiri - Mehmet Sıddık Kaya

Uzun zaman olmuştu, hayatımdan çıkıp gideli.
Uzun zaman olmuştu, seni görmeyeli.
Sırtın bana dönüktü, bir şeyler arar gibiydin,
Ve ben hem kokundan hem de saçlarının örgüsünden tanımıştım seni.
Öylece bakakalmıştım…
Tam dönüp gidecekken seslenmiştin bana,
Donup kalmıştım.
Bakışlarının sıcaklığı üzerimdeydi,
Bir titreme almıştı beni,
Bir buzdağı gibi erimekteydim,
Celladını bekleyen bir ölüm mahkûmu gibi önüme eğilmişti yüzüm,
Sanki yüzümü kaldırsam infazım gerçekleşecekti.
Oysa o kadar çok bakmak istemiştim ki gözlerine.
O kadar çok bakmak istemiştim ki gözlerinin içine,
Ama bakamadım.
Korktum gözlerine bakmaktan.
Tam dinmişken gözyaşlarım,
Korktum gözlerine bakarken ağlamaktan.
Biliyordum, gözlerine baksaydım alev alev yanacaktım.
Biliyordum, gözlerine baksaydım gözbebeklerinde haps olacaktım.
Bu yüzden bakamadım.
Eğer baksaydım gözlerine, bir ömrün bütün acılar ile baş başa kalacaktım.
Eğer baksaydım gözlerine, gözyaşlarımda boğulacaktım.