Gözlerin Şiiri - Doğan Ay

GÖZLERİN
Ne zaman özlesem düşlesem seni
Sarhoş eder beni ela gözlerin
Resmedip ruhuma işlesem seni
Peşime takıldı bela gözlerin

Perişan çöllerde gezer dururum
Her yerde sen varsın sezer dururum
Her söz sana çıkar yazar dururum
Okutur bedene sela gözlerin

Güne güneş oldun geceye yıldız
Gönlümü sessizce çaldın bak hırsız
Seni düşleyince hızlanır nabız
Gurbette yaşarken sıla gözlerin

Ne efsunkar imiş büyüler adın
Bana bu dizeyi yazdıran kadın
Dağlara vuruldu bu Dede bakın
Ahrazı getirir dile gözlerin
Dede