hazal'a...
Alıp sırtıma düşlerimi gider gibiyim;
Aldırmadan mayınlara,
Sevgilinin işgalsiz yüreğine
Göçebe bir aşkın kalkış vaktinde
Geliyorum göçmen tenimle, aç yüreğini!
Tenim kuru,
tenim ateş
Tenim, erosun piskeye özlemi gibi
Mitolojik kıyımlarda can verir gül, gülüşüne
İdam sehpasına gider, sana bu geliş
Gidişimin dönüşü de yoktur artık
Barut kokan patika yollarında
Gözlerine korsan bir yolculuktur
Bileti kesilen bir yaşamın sisli duldasında
Uçurumdur, yokluğunun simsiyah rengi
Ve umarsız yarınlara varılmaz, sevgili;
Sen açmasan gözlerini…
Kayıt Tarihi : 20.7.2005 02:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!