Gözlerin süte düşen bir kahve gibi
duru ve temiz
Hele Çekince sürmeyi
içine çekip alır götürür beni
Bir kutuya kilitlemiş kalbini
Onsuz yaşamayı sevmiş
Dili ile vurur kalbime
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta