Gözlerin Şiiri - Battal Kılıç

Düşler düşer geceye susar gözlerin
Zamanda savrulur kanar gözlerin
Bir kervan geçer kıyısında gönlümün
Sessizce kaybolur göçer gözlerin

Suretinden nergisler ektim toprağa
Şemalinden desen çizdim yaprağa
Bakışında gölge izi soluk soluğa
Sonsuza çağırır buğulu gözlerin.

Her adımında bir zemheri bir yanış
Bir meleğin kanadında küle dönüş
Karanlığa damlar sessiz bir çöküş
Semalar yakar alev alev gözlerin

Sır gibi sakladın gecenin bağrında
Ruhuma kazındı elif her satırında
Okundu alnıma aşk anka dağında
Kayıp bir masaldır suskun gözlerin

Ruhun pamuk ipliğine düğümlenmiş
Mum ışığında düşleri mühürlenmiş
Eski zaman şarkısıdır söylenmemiş
Sonsuz bir gecedir derin gözlerin.

Varmak sana tığ ile örülmüş bağında
Kavuşmak baharda yusuf masalında
Çiğ tanesi oldum ince gül yaprağında
Goncanın gölgesinde solar gözlerin.

Bir ceylan saklı suskun yüreğinde
Konuşmaz dillerin yürürüm derde
Ellerin dört mevsim didarın nerde
Semada asılı kalır nemnak gözlerin