Gözlerin gözlerime her dokunuşunda içimdeki çocuğun sevincini bir görebilseydin,yazdıklarımdan değil sustuklarımdan anlardın beni..
Oysa beni bir gün anladığında sadece gözlerinin baktığı bir yerde olmayı umut ediyorum şimdi. Yoksa saatlerce boşluğu izleten bu duyguları kime nasıl anlatabilirim..
Ve ben her gece senden uzaklara gitmek için hangi trene binsem, gecenin sonunda yine içimde izinin kaldığı bir adrese varıyorum, hangi rüzgara tutunsam yine sana savruluyorum ve hangi denize açılsam yine senin kıyılarına vurmuş buluyorum kendimi kimliği belirsiz bir ceset misali…
Harun Çalpan 2
Kayıt Tarihi : 8.9.2022 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!