Gözlerin Şiiri - Muhammed Okay

Ah şu gözlerin yok mu şu gözlerin!
Her şeyin başı ve sonu olan gözlerin.
Kale burçları gibi süngülenen
kirpiklerinin kuşatmasındaki gözlerin.
Bakınca kaybolduğum,
Bakmayınca daha çok kaybolduğum.
Aziz bir su,
Kutsal ekmek hükmündeki gözlerin.
Kimi gün geçmişe yürüdüğüm tünel,
Kimi gün sonsuzluğa uzandığım yol.
Fırtınaya tutulduğum,
Uğruna gün ortası vurulduğum,
Hayaline gece yarıları sürgüne gönderildiğim gözlerin.
Baktıkça uçurumlardan düştüğüm,
Düştükçe daha çok tutunduğum.
Yokluğu Sibirya soğuğu,
Varlığı Akdeniz sıcaklığı gözlerin.
Hırçın Karadeniz gibi sularında boğulduğum,
Asi Fırat misali uzaklara aktığım,
Galata misali Kız Kulesine kederli kederli baktığım.
Baktıkça daha da dibe indiğim
Akıntılarında vurgun yiyip boğulduğum İstanbul Boğazı gözlerin.
Esaretimin tek sebebi,
Özgürlüğümün en güzel rengi gözlerin.