Gözlerin Şiiri - Kadir Orakçı

GÖZLERİN

Gözlerin...diyorum, can alan türden;
Mavzer'in hedefi vuruşu gibi...
Kirpikler altından görünür birden;
Kafeste bir kuşun duruşu gibi...

Bazen öyle işte... Vururcasına,
Bazen, bir çift mercan dururcasına,
Bazen sarmaşığın korurcasına;
Avluyu şefkatle sarışı gibi...

Kimi gün mahçuptur, kimi gün sakar
Kaybolup bir anda ortaya çıkar
"Hadi gel" der gibi uzaktan bakar
Ceylan'ın avcıyı yoruşu gibi...

Elâ mı, bela mı, bilmem hangi renk,
Böyle mücevhere var mıdır mihenk?
Kızışı cihana bir ilan-i cenk;
Gülüşü dünyalar barışı gibi...

Kem gözler bakarak etmesin nazar
Dört nala seğirtir, menzili uzar
Yürek atışının ritmini bozar
Rahvan atlarının yarışı gibi...

Mahmur bakıyorken uykulu, miskin;
Şimarık gönlümü ediyor teskin;
Hem cerrah misali neşteri keskin;
Hem yaraya merhem sürüşü gibi...

Gözlerin... Eşkiya, dağlarda gezen,
Kalbimi okuyan, ruhumu sezen,
Gözlerin diyorum, zebânî... Bazen;
Cennet bahçesinin girişi gibi...

Kadir ORAKCI