Gözlerin Şiiri - Ümit Parlak

Bu aralar,
Bir seni özlemeyi
Özlüyorum,
Bir de gözlerini..

Hayatın, sanki;
Bir zamanlar hiç olmamışsına
İkna etme inadı,
Benim gözlerine olan
İnancımdan biraz daha güçlü olsa;
İnanırdım hiç olmadığına

Oysa "hayatın" dediği gibi olsa,
Ahşap ve biraz da kestane kokan masamın
Üstündeki kalem,
Olduğu gibi duruverirdi,

Söylesene, hiç olmasan
Sana yazdığım bu dizelerim
Seni nasıl tanır,
"Gözlerin"i nasıl haykırırdı?

Ben unuturdum aslına bakarsan ama,
Beyitlerime unutturamazdım seni.