Gözlerin Şiiri - Şahabettin Keskin

Senin gözlerini dizelere dökmek zor...
Şair diyor ya gözlerinden gördüm sözcüklerin mutluluğunu,
Kalbimdeki sonsuz sevginin yazılmayan harfleridir.
Yüreğime sığdıramadığım…
Dilimin ve kalemimin donduğu kadar senin gözlerini anlatmak…
Bakışların tamamlar ötesini…
Yağmur damlaları vura vura besler yüreğimdeki sevgi dizelerini.
Sözcükler dökülür verir satırlara…
Toprağı örten beyazlığın üzerinde yeşeren kardelen çiçeğine bak,
Senin gözlerinin güzelliğini anlatıyor.

Sözcüklerim büklüm büklüm olmuş.
Seni anlatmak ister, güneşin doğduğu o ilk ışıkların aydınlığı gibi…
Ve bazen de küçük bir çocuk gibi utanır.
Yanakları al al olur.
Bilsen sen olan gözlerimi,
Aciz düşün bir tarafım.
Gözlerin duanın adıdır.
Yüreğime girdiğin günden beri,
Dilde şükürsüz, gönülden duasız nasıl unutayım.
Hangi sözcüğü kullanırsam kullanayım seni anlatıyor.
Bir bakışın cennet, bir konuşman huzur doluyor yüreğime…
Kelimeler ve dizeler anlatmak değildir.
Bazen küçük bir gülüş, bir sevinç, bir heyecan, bir dokunuş ve en önemlisi de bir dua ediş…
Ve ne söylersem söyleyim az senin için…