Bir oktur, yüreğime saplanan her bakışın
Sinemdeki o derin yaralar, hep gözlerin
Ebedi iflah etmez insafsızca yakışın
Mahzun bir eda ile paralar hep gözlerin
Ruhumu mahkûm etmiş, bedenimse esiri
Akıl koymaz insanda bakışların tesiri
Taşı suya çevirir, ölüyü eder diri
Darıları boşlukta sıralar hep gözlerin
Gaipten haberdardır, kumsalda iz yitirir
İster ise kavrulmuş çöllerde, gül bitirir.
Beni benden koparıp, her gün sana getirir
Çıldırtır içindeki karalar, hep gözlerin
Siyah hilâl kaşında, zülfün tatlı bûsesi
Kırptıkça uzaklardan duyulur kirpik sesi
Bebeğine nakşolmuş, sevginin her hecesi
Hüzünlü güfteleri sıralar hep gözlerin
(1999)
Mücahit GözütokKayıt Tarihi : 6.3.2005 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!