Gözlerin Şiiri - Selahattin Bakır

Gözlerine baktımda koptu sanki yüreğim
Karanlıktan fışkıran bir ah mıdır gözlerin
San ki kapanmış ufkum san ki ben bir köleyim
Neden uzak durayım “günah”mıdır gözlerin

Koklayayım kalbimde yeşeren güllerini
Elim elinde olsa ısıtsa ellerini
En güzel sözcüklerle süslesem dillerini
Çekilmiş yaydan kopan bir ok mudur gözlerin

Akşam mıdır gece mi yoksa hep sabah mıdır
Kipriğini kırpmadan bakmak hep “mübah”mıdır
Hasret çeken kalplere acı veren ah mıdır
Kan ağlayan yüzümde eyvah mıdır gözlerin

Şimşek olmuş kalplere ateş saçıyor san ki
Baktıkça içten içe canım yakıyor san ki
Yıllar uzayıp gitmiş hasret kokuyor san ki
Beynimi kurşunlayan silah mıdır gözlerin

Bitmeyen bir cehennem yoksa bir cennet midir
Dokunulmayacak kadar kutsal bir mabet midir
Gergef gergef işlenen yoksa kabahat midir
Mavimidir yeşil mi siyah mıdır gözlerin

Bilmiyorum hangisi yoksa hepsi birden mi
Rengarenk gördüm yüzün o kırmızı gülden mi
Kainat san ki susmuş sessizliği sırdan mı
Kapkaranlık dünyama ışık mıdır gözlerin

Bakmıyorum yüzüne içim yanıyor içim
Kalmadı siyah bir tel bak beyazlaştı saçım
Tüm tabipler aradı yokmuş benim ilacım
Ciğerler paralayan ateş midir gözlerin