Gözlerin Şiiri - Nurettin Akdeniz

Bir sonbahar akşamıydı, Güneş batımında
yakamozla birlikte,yaklaşmıştı ki guruba
batıyorduya Güneş,sen doğduğun ufkumda
tutulmuyorduki Şems kamer yoktu ortalıkta.

Arariken efkarımdan, sigara ve çakmağı
bir çift ela gözdü beliren,ramağımda
ne çok uzak nede yakın, hemen karşımda
çıktı da,uçuşu verdi kelebekler başımda

Geç kalmışlığın vardı, gülüm, ömrümde
o, masum bakışların da gönlümde
hülya'ya Dalan,rüyama dolan gecemde
o,şuh anlamlı bakışların ,güzel gözlerinde

Beni ;benden alan, kirpiklerin kaşların
Demir parmaklıklar gibi; içine hapseden
Sadece rengi değil, anlamıydı ,bakışların
beni, benden eden, bakışların güzel gözlerin

Susmuş tu dilin,konuşuyordu gözlerin
Kelamı aşktı o masum, tatlı gülüşlerin
Bir melek inmişti sanki üstüne yerin
Derin manalı bakışların güzel gözlerin

Meleğimsin,hem gecem hemde gündüzüm
Kurbanım sana Rabbim,ömrümde gördüğüm
Bunca güzelliklerden kabul ettiğin bir duam
Sanki Huri misali bakışların güzel gözlerin

bilemedim artık, ne edeyim nasıl seveyim
masum bakışlı cennet kokulu dilberim
Bağlandım; bir çare oldum ,divaneyim
canıma Candır bakışların güzel gözlerin

Yaş geçse de; ihtiyarlamazmış gönlüm
geldin girdin kalbime, yeniden doğdum
heyhatki, sensiz geçmiş bu kadar ömrüm
Dünyamda Ki cennet bakışların güzel gözlerin

Yok ki artık Gönlümün tasası derdi
Mevlam ahirimde şükür seni verdi
Hayal değil ki artık gerçek oluverdi
Mutluluğum oldu artık güzel gözlerin

Acemice 22/02/2022