Gözlerin Şiiri - Kazım Gök

Dağın tepesinden düşen çığ gibi
Çınarı topraktan söker gözlerin
Karanlığın içine sinmiş ay gibi
Her gece karşıma çıkar gözlerin

İlk görüşte aklımda ettim ezber
Seçemedim uzaktan elaya benzer
Çiçekten toplanmış yayla anzer
Su istemem yedikçe bal gözlerin

Sevdaya bulaşmış oku atıp giden
Gönlümü on ikiden vurup giden
Umudumu hırsız gibi çalıp giden
Beni peşinden koşturan gözlerin

Bülbülü derbeder eden gül misali
Yanık türküler söyleyen dil misali
Alev alev akıp geçerken lav misali
Taşı toprağı bile yakan gözlerin

Baharda sımsıkı sarmaşık gibi
Kışın karı delip çıkan çiçek gibi
Bağladı mı kopmaz çelik gibi
Tel tel halatı ören ela gözlerin

Çöllerde sıcakta kalıp susayan
Kızgın kumda gölge arayan
İçimdeki vahayı serap sanan
Aldanıp terlemiş sulu gözlerin

Yıllar geçti aradan ben beklerim
Şiirde bu kadar söyleyeceklerim
Gözyaşım akınca var sileceklerim
Ben ölürsem yaş akıtır mı gözlerin