Gözlerin,
Denizleri getiriyor bana.
Masmavi göklere rengini veren,
Uçsuz bucaksız denizleri.
Kalbimin sönmeyeceğini sandığım volkanını,
Yüreğimin sıradağlarını,
Yerle bir eden gözlerin.
Geceden siyahtı gözlerin,
Yalnızlıklar ülkesi gibiydi sanki.
Geceyi bile utandırıyorlardı.
Evrenin bütün yıldızları gözlerindeydi sanki.
Sen gülümsedikçe.
Bütün evren bembeyaz nura teslim oluyordu.
Gizemliydi gözlerin,
Bir şeyler saklıyorlardı benden.
Bilmiyorum neydi sakladıkları.
Ama hep gülümseyerek bakıyorlardı,
Bütün acılara rağmen.
Baharı getiriyordu bana gözlerin.
Yeni doğanlar kervanına katılıyordum her baharda.
Ve her baharda yeniden doğuyor dünya,
Ben senin gözlerine her baktığımda.
DEVRİM ULUSOY
Devrim Ulusoy
Kayıt Tarihi : 4.7.2018 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!