Gözlerin dokunurken gözlerime
Kalbim yavaşlar
Tebessümüm kanamaya başlardı
Derin bir sessizlik tünerdi sonra
Bulut bulut olurdu bakışlarım
Yağmur birikirdi kirpiklerime
Sonra, içime içime yağardım, sen bilmezdin
Ruhumda demlenirdi,
Koyu, katran bir hüzün
Gözlerimin önünden kayıp giderken yüzün
Çocuk gibi, bükerdim dudağımı
Zifiri karanlığa gömülürken umudum
Büklüm büklüm olurdu ay bile gökyüzünde
Yıldızlar birer birer sönerdi
Gökyüzü fenalaşır,
Deliye dönerdi
Şafak sökmez
Güneş doğmaz
Gün sızmazdı penceremden
Yüreğime sancılar ok misali saplanır
Yüreğim delik deşik olurdu
Penceremdeki tek gül yaprağını dökerdi
Ve bir şiir daha boynunu bükerdi
Sen bilmezdin…
Kayıt Tarihi : 8.2.2018 03:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!