Gözlerin Şiiri - Sadık Mantı

Gözlerini anlatmam için ısrar ettiler,
Gözlerin ki dünyama ömürlük sebeptiler.
Konu başlığı sensin, gözlerin mukaddime,
iki nuru anlatmak ne mümkün ne haddime.

kendine meftun eden nuru ayana sadık,
Kalabilseydik daim bari utanmasaydık.
Endamının ilk süsü o parıltılı bakış,
Sözün başlangıcında kopar tufanı alkış.

bakıyorken uyurken seviyorum halini,
Önce gözlerin gelir kurarken hayalini.
Kirpikler arası o istediğin rengi seç,
Onu tanıyabilmek koskocaman bir süreç.

rüyalarıma giren rengi kader süsüdür,
Renklerin ihtişamı onun görüntüsüdür.
Çizebildiğim kadar gözleri sana kabil,
baktıkça öpüyorum yokluğuna mukabil.

Ah o gözlerin var ya bezmi alem gururu,
İçlerinden su gelir içilesi dupduru.
Gözlerindi gönlümü sana revan eyleyen,
Eyledikçe yol alan yolunda ilerleyen.

Dedim ya gözlerinin anlatımı ne mümkün,
Baştan aşağı beni sarmıştı gördüğüm gün.
O gözler ki görüntünü meleğe büründüren,
O gözler ki öldüren, güldüren, süründüren...

Her kim ki gözlerinin olursa şahidi zur,
bilmeli ki gönüller gözünde bulur huzur.
Huzura ermem için inceden bir bakış at,
bakışın geceme nur, gündüzüme iltifat.

iltifatına maruz kalışım sık görülsün,
Dört tarafım gözünün gördüğüyle örülsün.
O gözün içindeki noktada kalsın ömrüm,
Ne zaman düşürürsen ben o zaman ölürüm.