Ey fâni sevgili!
Âb-ı hayat aynı, düşer bağrıma,
Usulca gönlüme akar gözlerin;
Ne olur bir ses ver gayrı çağrıma,
Yabancı yabancı bakar gözlerin..
Kirpiklerin ok ok kalbimi vurur,
Her sızlayışı ne târifsiz sûrur,
Saçların yüzüne dökülür durur,
Zülfün arasından çakar gözlerin..
Sen unutsan bile ben unutamam,
Gözlerimi gel gör hiç uyutamam,
Hep seni arzular yâr avutamam,
Boynuma kelebin takar gözlerin..
Ayrılığa nasıl verdin kararı?
Hasretliğin kime hani yararı?
Artık yüreğime değdi zararı,
Âhlarımı alır, kakar gözlerin..
Tarsûsî perişan uzak kalınca,
Gece sessizliği kapı çalınca,
Hayâl âlemine biraz dalınca,
Târifi imkânsız yakar gözlerin..
"Adem KAÇAR - 29/06/2019"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 29.6.2019 10:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!