Gözlerin Şiiri - Günay Aksoy

Bir okyanusta sanırım kendimi
Baktığım zaman gözlerine
Kaybeder gibiyim benliğimi
Daldığım zaman seyrine

Bir kurtuluşu ararım
O uçsuz bucaksız enginlikten
Budur son umut, budur kararım
Kaçamam o derinlikten

Alsada beni kucağına
Sarsada beni kollarıyla
Karışsam dalgalarına
Orda arasam mutluluğu boyuna

Yunuslardan seni sorsam
Yosunlardan kokunu alsam
Yine de o gözler ne der,bulamam
O bakış ne söyler,anlayamam

Farketmez çaresiz olmam
Mecnun olup dağlara çıkmam
Ben razıyım böyle kalmaya
Ğözlerinin esiri olup, yanmaya

İnsan sadece yanmaz ateşten
O gözlerin olmuş bende, yangına neden
Kavrulmuş içim, o bakıştan
Çaresizlik sürmüş bir yandan

Çekilir bu cefa, eksilse de yıllar ömürden
Suçlayamam kimseyi, o yanışım kendimden
Sanmam bulunsun ilaç bu derde ne Hint'ten ne Tunus'tan
Bulursam bir melhem, yine o okyanustan..