Dudağımda yarım yamalak bir ezgi
Karanlık tavana kilitlenmiş bakışlarım
Yüzüme vuran sobanın ışığı
Ve aklımdan çıkmayan gözlerin
İşte böyle geçiyor,
Nice şiirler doğuran geceler...
Belki rüyama gelirsin diye uyumak;
Uykuya duyulan en büyük özlem.
Ama son bulmuyor bu hasret.
Haşa! İsyan doğurmaz sana olan aşkım.
Dert doğurur, keder doğurur;
Hem de en güzel kederleri...
Bir keder değil miydi;
Bedevi Mecnun'a şöhret veren?
Kayıt Tarihi : 5.6.2016 02:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!