Sanki yaşıyor muyum çürüdükçe kahrından.
Son nefes vereceğim üstünde dizlerinin.
Hüzün bulutlarını dağıt semalarından,
Yakamozlar misali parlayan gözlerinin.
Yeter, ayır hüzünden gözlerinin rengini.
Bakışınla ölmenin gel içirme zehrini.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman