Bir gârip sevdânın bâhrine daldım
Ummânmıdır, deryâmıdır gözlerin
İcâbet duydum lütfuna selâmın aldım
Fermânmıdır, emirmidir gözlerin
Lâl kıldın seyrinde kelâmlarımı
Bûsende yurt ettin nazârlarımı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"GÖZLERİN ZİNASI, NA-MAHREME NAZAR ETMEKTİR! DİLLERİN ZİNASI, O NA-MAHREMDE GÖRDÜKLERİNİ BAŞKALARINA ANLATMAKTIR! ELLERİN ZİNASI İSE ONA (NİKAHSIZ OLARAK) DOKUNMAKTIR! EĞER FERÇ DE BUNA ONAY VERİRSE, KİŞİ HELAK OLDU DEMEKTİR!"- Fİ MA KAL, EV KEMA KAL- (Hadis-i şerif meali-
"Sevda" , yeni dilde ve lisan-ı tıp'ta, adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "Kara sevda" diye tesmiye edilir.
"Mecnun", cinlerin tasallutuna uğrayarak aklını ve şuurunu kaybetmiş kişiye denir.
Hayırlı çalışmalar.
Bu yoruma hiç takılmadım :) siz diğer iki şiirin içinde değindiğiniz sözcüklerin anlamını yazın bana :)) çünkü sizi engelleme niyetinde değilim gayretiniz hoşuma gidiyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta