Gözlerin Şiiri - Ali Yücel

Geçmişin kanatları altına aldığı,
Çocukluğumun korkusundan saklandığı,
Kördüğüm olmuş bir aşkın sureti saklı içimde.
Kifayetten mahrum kalan kelimelerin,
Anlamsızlık zindanına atıldığı,
Ayrılığın hışmına uğrayan sevgililerin,
Göz pınarları kururcasına ağladığı,
Sürgün diyarlarda kalakaldım öylece.
Miyadını doldurmuş aşk söylemlerinin,
Yerini başkaldırışlara bıraktığı,
Seni sevmenin ve özlemenin yasaklandığı,
Bir vadide esir tutuluyor yüreğim.
Ardına bütün fırtınaları topla gel,
Gel ki, bana dokunabilsin ellerin,
Kızıla dönen şafakları hicranınla del,
Del ki, ruhuma değsin gözlerin.

Elbet bir vakit buluşur gölgelerimiz,
Güneşin ayrılığı aydınlattığı yerde,
Susarak dinleriz birbirimizi,
Bulutlar üzerimize çekerse perde,
Heyecandan titreyen ellerimizle,
Dokunarak buluruz yüzlerimizi.
Eriyen karların getirdiği sellerde,
Yıkayıp temizleriz kararan bahtımızı,
Olur da bir gün, yine düşersek derde,
Vuslat beklentisiyle perçinleriz sabrımızı,
Nihayetinde buluşuruz aşıklar mahşerinde,
İsmini andığımda tanırsın beni,
O en uzun gecenin tan yerinde,
Belki de gönlüne alırsın beni,
Ak kanatlı güvercinleri gökyüzüne sal,
Sal ki, özgürlüğe kanat çırpsın sözlerin,
Yalvarırım, bir lahza olsun rüyalarımda kal,
Kal ki, bana hayat sunsun gözlerin.

Silüetlerin kaybolduğu kalabalık caddelerde,
Ayaklar altında ezilip, bastırılır çığlığım,
Sana ulaşamaz çaresizliğimin yankıları,
Beni duymayışın ondandır, ondandır ıssızlığım.
Kağıttan gemiler salıyorum gözyaşımın ummanına,
Damla damla büyüttüğüm dalgalarla,
Köpük köpük sahillerine koşuyorum,
Bedenimi kemiren bu derde inat,
Ölmek pahasına, sana yaşıyorum.
Madde ile mana arasında çırpınırken düşlerim,
Aynalar sükutu öğütler her bakışımda,
Sakinlediğinde ruhumu yağmalayan rüzgar,
Hayalini hissederim yanı başımda.
Uçurtmaya aşık çocuklar gibi,
Gözlerim semada gülümserim her daim,
Daha ne kadar yolumuz kaldı bilemem,
Daha ne kadar dayanır kalbim.
Beni bu cenderenin ortasından çekip al,
Al ki, yeniden ışıkları yansın evlerin,
O mahur halinle bir gece mehtaba dal,
Dal ki, ufkumu baştan başa sarsın gözlerin.

Mühletler ötesi bir tarihe kur saatini,
Turnaların göç ettiği yerlere gidelim,
Toprağa diktiğimiz aşk hakikatini,
Nefeslerimizle besleyip büyütelim,
Yıldızlar döküldüğü zaman yeryüzüne,
Güneş dürülüp söndüğü zaman,
Ay ışığını aldığı zaman üstümüzden,
Karanlığın ortasında biz belirelim.
Ulaklar koşturalım çağın ötesine,
Nesiller, nesillere bizi aktarsın,
Cüceler tırmanıp devlerin gövdesine,
Kulaklarına ulaşıp bizi anlatsın.
Gönüllü kölenim ben senin,
Sen benim gönlü geniş sahibim,
Öylesine masumsun, öylesine nazenin,
Seni benimsemeyen hiçbir lisanda yok tarifim.
Bu dünyaya gelmedim, sana doğdum ben,
Kendimden geçerek, seni buldum ben,
Herşeyi unutsanda, beni hatırla, beni bil,
Bil ki, kaderime nakşedilsin izlerin,
Islanan kirpiklerini, bir kelebeğin kanadıyla sil,
Sil ki, yeniden gözlerime dalsın gözlerin.