Ey aşkıyla yakıp kül eden güzel!
Gönül bağını yeşertip, sulayandır gözlerin.
Yeşeren baharımda doğan huzur bahçesinin;
Menekşesi mi, sümbülü mü, yoksa gülü müdür gözlerin?
Has bahçende solmasın o gül yüzün.
Gülşeninde kalan tek gonca mıdır gözlerin?
Neyl olamadım dinmiyor feryâdım,
Feryâdımda ki dayanılmaz figanın ahengidir gözlerin.
Hasretinle yanıp kavrulan bu gönlümün,
Dayanılmaz derdine, ummanlar mı akıtıyor gözlerin?
Hazan vakti dokunmasın yüreğine hüzün,
O vakit yüreğimi ısıtandır gözlerin.
Aşkın ile besleyip büyüttüğüm derûnda ki;
Pinhân yüreğimi, lâl eyleyendir gözlerin.
Bir nazarınla aydınlanıyor hânem,
Güneş midir, ay mıdır, yoksa ateş midir gözlerin?
Kayıt Tarihi : 24.4.2013 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
04.06.2012
Pinhan yüreğimi lâl eyleyendir gözlerin.
Bir nazarınla aydınlanıyor hânem,
Güneşmidir, aymıdır, yoksa, ateşmidir gözlerin.
evet gözlerde başlar gözlerde biter ne diyelim saygılarımla
Gönül Yare Meftun
Gönül yare meftun, yar nazardan bi nazar,
Cevr u cefa yazsan, gayri felek ne yazar.
Bilal ÖZCAN
Coşkun yürek sahibi şair dostum ne güzel ifade etmiş Bu duygu ve mana yüklü şiiri bizlere sunan yüreğine kalemine sağlık tebriklerimle tam puan diyor esenlikler diliyorum. Değerli şair dost:)
TÜM YORUMLAR (2)