Ne yeşil, ne mavi ne de eladır,
Aklım alır kara kara gözlerin,
Onulmaz yaradır, başa beladır,
Deler kalbim vura vura gözlerin…
.
Avcıdır, yaralar, göğsümü deşer,
Bırakır soluksuz peşime düşer,
Bakınca derinden feleğim şaşar,
Öze işler yara yara gözlerin…
.
İnsanın ömründen ömür götürür,
Taştan olsa kalbi yıkar bitirir,
Susuzken gidip de susuz getirir,
İçim yakar çıra çıra gözlerin…
.
Kendi halimdeydim, gider gelirdim,
Yer içer gezerdim mutlu olurdum,
Dünyam kararacak nerden bilirdim,
Beni soktu zora zora gözlerin…
.
Özümü yakardı ince bir yakış,
Sevdanı örerdim ben nakış nakış,
İçimden çıkmıyor baktığın bakış,
Hep aklımda dura dura gözlerin…
.
Suat ZobuKayıt Tarihi : 19.2.2013 16:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!