Gözlerin Şiiri - Fikri Pınarlı

Aylar yıllar sonra kavuştuk amma,
Soğuktu bakışın boştu gözlerin.
Yenilmiş aşkımız geçen zamana,
Sönmüştü ışığı loştu gözlerin.

Belli ki kalmamış maziden eser,
Dudağın konuşur yüreğin susar,
Demek ki çok büyük kalbinde hasar,
Sanki ağlamıştın yaştı gözlerin.

Mutlu değimlisin bilmem yuvanda,
Dalgındın ben sana baktığım anda,
Sanki yapa yalnız bir garip handa,
Uykusuz mu kaldın şişti gözlerin.

Bekledim bir türlü gülmedi yüzün,
Sana yoldaş olmuş gam ile hüzün,
Karakış misali baharın güzün,
Çığ oldu gönlüme düştü gözlerin.