Gözlerin-1 Şiiri - Ahmet Karakaya

Dayanamaz hiçbirşey kaş çatışına
Taş olsa çatlar bir bakışına
Alemler tutuşur gözyaşlarına
İçinde beni boğar GÖZLERİN

Islanırsa eğer bir damla nemde
Can çıkar yerinden durmaz bedende
Ömürler dolusu gözbebeğinde
Dünyadan yaşamı siler GÖZLERİN

Değmesin nazarın başka tarafa
Öyle zordurki eştir sırat'a
Savurup bedeni dipsiz kuyuya
Yaşamdan ölüme sebep GÖZLERİN

Bilseler bakışının bir zerresini
Ne Mecnun'u olur aşkın nede Keremi
Bırak yâr uğruna dağlar deleni
Her can'ı canan'dan eder GÖZLERİN

Yıldızlar bir bir söner bakınca
Güneşi sürükler karanlıklara
Ne eşi ne benzeri yok bu dünyada
Bir çift yaratıldı Cennet GÖZLERİN

Bir dua gibidir,rahmetle dolu
Ne yapsa unutamaz hiçbir kul onu
Ne başı vardır nede bir sonu
Doğumdan ölüme aşk'tır GÖZLERİN

Ne söz kaldı geriye nede birtek harf
Hayalinle uzuyor çektiğim araf
Neresi cehennem, Cennet ne taraf
Mizana koyulan sevap GÖZLERİN

Çizilir aklıma nurdan suretin
Kalemi kırılmış sende hasretin
Müebbet kaldığım kara renginin
Kelepçesini söküp attı GÖZLERİN

Dünyalar dolusu sevda yaşanır
Kimisi çok sever,kimi horlanır
İsminin içinde bin aşk saklanır
Züleyha misali sevda GÖZLERİN

Korkum yok geceden,korkum yok güz'den
Kışları def eder tüm mevsimlerden
Hiçbirşey yapmayıp biraz düşlesem
Ayrılığın boynuna ip'tir GÖZLERİN