Gözlerimsin... Şiiri - Eda Sahil

Dökülmüş mazi tırnaklarımdan
Nereye kaçsam peşimdesin
Düşünmesem seni, yok olacak gibi
Nereye dokunsam gözlerin

Hep altılı yaşlarda çakılı
Ne bir eksik ne bir fazla
Eski püskü bir tülbent kalmış avuçlarımda
Bütün çizgileri kırmızı
Ve hepsi bir yol sanki sana

Büyümek istiyorum bir çırpıda
Kimse sormasa bana
Tutup bulsam seni ellerimle koymuş gibi
Sonra sorsam kendime
Hangisi daha çok sevilir ki
Ağlasam, hıçkırsam ve kan dökse gözlerim
Hiç tatmasa da yüreğim seni
Bir hançer gibi akıp gitsen düşlerimden
Her gece aynı saatte ve aynı yerde
Hiç aldatmadın bekleyişlerimi,
Hiç terkedilmedim,
Ve hiç ihmale uğramadı acılarım

Bir fal baktırsam diyorum
Bir umut doğsa sabah güneşinden önce
Adın karanlık olmasa bugün
Ve tek birgün gülüşlerimden akmasa göz yaşlarım
Bu sabah ben ölsem diyorum
Yaşadığım bütün acılara inat
Dökülsem kar tanesi gibi
Ve buz olsam
Ayna olsam yüreğime
Gözlerini bende açsan bir kereliğine mahsus
Sessiz bir haykırış toplasa dudaklarım
Sen, acaba diyorum
Dönüp dolaşıp sığındığım bir ana kucağı olsan bana
Ve sana anlatacak hiç birşeyim olmasa keşke
Yüzün silinse her gece biraz da olsa

Bakmasan bana,
Unutsam gözlerini
Ve bir kastın olmasa da artık canıma
Dudaklarım 'anne' demeye alışmadan
Biriktirsem yokluğunu
Varlığını hiç tatmamış bu cana...