Gözlerimle Dinliyorum Seni Şiiri - Palo ...

gözlerimle dinliyorum seni
beni ışığa hapsediyor gözlerin.
gözlerin newrozda liman
damarlarımda zamandır akan
beni getiriyor sana
seni getiriyor bana
gözlerinden üzerime yağan.

gözlerimle dinliyorum seni
eşarbını bağlıyorsun aydınlığa
gülücüklerinden duvar örüyorsun karanlığa
sözcüklerin saplanıyor bıçağa
bıçağım, üzerimde güneş darbesi
karanlıkla saklıyorum üzerimi
kan akmıyor bak,
her yanım toprak
kokuyor güneşte yanarak.

gözlerimle dinliyorum seni
deniz boğazımda dalgalanıyor.
ateş yontar bağrında kürdün gelini
dağlara yolum ben hewal
taşına toprağına vatanıma.
denizin yanındayım ama
que sıpe de dinliyorum seni
yanımdayken gülümsemeni alıyorum
yüreğim de dağ oluyor hüzün
bir gerillanın da kalbi var hewal
taştan da olsa gözyaşları
onu da bir kadın doğurdu
insanların bakış sıktığı
sayılmamak en büyük acıdır…
olup olmamak….en büyük parantezdir
cümlede kıvranıp sayfaya (a) kan.
ayrılıktan başka nedir ki aşk
yok olmaktan başka nedir ki
var olmak.
yaşadığım yılları değil
yaşamadıklarımı ömrümden say.
gözlerinle yazılmış yüzünü
kulak yaptım gözlerime.

gözlerimle dinliyorum seni
bir damla yağmur olsaydım
beni toprağa ekerdin
gökyüzünde bulut ağlardı hasretime.
bir yaprak olsaydım
beni suya ekerdin
sözcükler düşerdi üzerine
ama bir yüreğim işte
taştan ta olsam
beni yüreğine ek
bir yaşlı çocukluğuna döner
silgi kaleme
düş gerçeğe
kelebekler seslerine döner.

gözlerimle dinliyorum seni
kollarımda ölü güneş çeperleri
ile örülmüş bayraklar var
bak gözlerime bir bayrak
taşıyor gözyaşından,
kederden bir bayrak.
beni de ölüden say
taştan bir yağmurla yaşıyorum
nede olsa,
beni de aşktan say
maviden bir ateşte kaynıyorum.

gözlerimle dinliyorum seni
yıldız oluyorum eşarbında
lacivert bir düşüm gecede
kuytu bir yerim yüreğinde
bir damla gözyaşıyım
fıratın bir dalgasıyım
ararattan akan güneşim
okyanusta bir rüyayım
gözlerinle ıslanmışım
kuru yer yok içimde
siyahın üzerinde bir lekeyim
bulutların asıldığı bir dikenim
içimden kan akar
kanın uykusudur içim
paslanmış bir güneşim
bağrı yanık bir zenciyim
teni kül olmuş bir geceyim
etrafına yalnızlık örülmüş biriyim
gerçekten vurgun yemişim
içim Kürtçedir
dışım içime bir soru işaretidir.
sesin yokuşunda tut beni
hıçkırıkların tepesinde
mavinin ıslağında
yüreğine hapset beni
gün yüzü görmemiş akdağım
sırtımda tüm yalnızlıkların elbisesini
dikti sözcükler

sen yüreğinle duy beni
ben gözlerimle dinliyorum seni